آئین نامه :

 (حقوق عمومی)
الف – مقرراتی که مقامات صلاحیتدار مانند وزیر یاشهردار و غیره وضع و در معرض اجراء میگذارند خواه هدف آن تسهیل اجراء و تشریح قانونی از قوانین موضوعه باشد خواه در مواردی باشد که اساسا قانونی وضع نشده است در همین مورد ، لفظ نظامنامه هم استعمال شده است . گاه خود مجلس وضع نظامنامه میکند .در حقوق اسلام اینگونه مقررات را حکم می‌گفتند و آنرا در مقابل ( شرع) بکار می‌بردند. وضع اینگونه مقررات را( که بنا بر تدوین آن نداشتند) حکومت مینامیدند .
ب) آئین نامه یا Reglement یا نظامنامه عبارت است از مقررات کلی که توسط مراجع اجرائی قانون بمنظور اجراء وظائف اجرائی و تحقق بخشیدن بآنها وضع شده باشد و شامل آئین نامه های مصوب پارلمان نمی باشد آئین نامه مصوب پارلمان داخل در مفهوم قانون به معنی اعم که شامل کلیه مصوبات کلی پارلمان است میشود
آئین نامه باین معنی مفهوم عامی دارد که جز قانون (یعنی مصوبات کلی پارلمان) و بخشنامه همه چیز را شامل است و مفهوم تصویب نامه از تحت آن خارج نیست و معنی درست آئین نامه همین است.