چک چیست

 چک یک ورقه مالی و از مهم ترین سند تجاری است که افراد می توانند از طریق آن پولی که در بانک دارند را به فرد دیگری منتقل کنند،اصولا از چک برای خرید و به عنوان وجه معامله استفاده می شود.در واقع چک شیوه ای از پرداخت در معامله است و شخصی که چک از سوی او صادر می شود باید مواردی همچون نام دریافت کننده چک،تاریخ،مقدار وجه آن و غیره را در سند تجاری ثبت کرده و آن را امضا نماید.

چک در حکم قانون لازم الاجرا است و شخص باید در زمان صدور چک به مقدار مبلغی که در آن می نویسد موجودی و وجه نقد در بانک داشته باشد.اما عدم موجودی در آن زمان مانع صدور چک از سمت صادرکننده نمی شود زیرا بیشتر افراد در تاریخی که در چک آمده مبلغ را در حساب خود تامین می کنند،که همین موضوع باعث شده بعضی از چک ها به دلیل عدم موجودی با گواهی عدم پرداخت رو به رو شوند.

انواع چک:

• بر اساس قانون صدور چک انواع چک به شرح زیر می باشد:

1-چک عادی: چکی است که اشخاص به عهده بانک ­ها به حساب جاری خود صادر می کنند و دارنده آن تضمینی جز اعتبار صادر کننده آن ندارد.

2-چک تأیید شده: چکی است که اشخاص به عهده بانکها به حساب جاری خود صادر می کنند و توسط بانک محال علیه(بانکی که وجه در آنجا قرار دارد) پرداخت وجه آن تأیید می شود.

3-چک تضمین شده: چکی است که توسط بانک به عهده همان بانک به درخواست مشتری صادر می شود و پرداخت وجه آن توسط بانک تضمین می­شود.

4-چک مسافرتی: چکی است که توسط بانک صادر می شود و وجه آن درهر یک از شعب آن بانک توسط نمایندگان و کارگزاران آن پرداخت می­شود.

5-چک صیادی: جدیدترین نوع چک به نام چک صیادی می باشد که با شناسه 16 رقمی یکتا عرضه می شود.و زمانی سند تجاری محسوب می شود که به ثبت برسد.

ارکان چک:

1-صادرکننده چک:شخصی که صاحب حساب است و ورقه ی چک توسط او صادر می شود را صادرکننده چک می گویند.

2-دارنده چک:شخصی که چک برای او صادر شده باشد را دارنده می گویند،همچنین ممکن است چک با پشت نویسی (ظهرنویسی) یا به وراثت به او منتقل شود که این شخص نیز دارنده محسوب می گردد.

3-مٌحال علیه چک:در قانون محل به معنای پول است و چکی که در حساب شخص وجه موجود نباشد را چک بی محل می گویند.محال علیه در چک صرفا بانک است.